ماه محرم فرا می رسد،ماهی که در آن دوباره پیام های جاوید عاشورا توسط پیروان واقعی ولایت بازخوانی می شود . ماهی که شور حسینی شهر را در بر می گیرد و عاشوراییان به میدان می آیند تا در س ایثار،گذشت،فداکاری،مردانگی،و تمام صفات نیک بزرگ مردان و شیر زنان کربلا را مروری دوباره کنند. مردانه زیستن را از حر،استقامت را از زینب(س)،جوانمردی را از علی اکبر(ع) و شهادت عاشقانه را و پاکباختگی را از حسین(ع) بیاموزند. در آستانه تاسوعا عاشورای حسینی شهر دارالمومنین قزوین سیاهپوش می شود و در تمامی خیابان ها و کوچه های شهر قزوین شاهد پرچم های سیاه و سبز مزین به نام امام حسین(ع)و ابوالفضل العباس(ع) خواهیم بود.برپایی صدها تکیه در نقاط مختلف شهر،پخش نوحه های سینه زنی از بلند گو ها و حضور توده های مختلف مردم در مساجد و حسینیه ها برای گرامیداشت یاد حماسه سازان کربلا همه و همه بیانگر خون تازه ای خواهد بود که به عشق امام حسین(ع) و یارانش در رگهای مردم این خطه جریان می یابد.
در این ایام سخن از قیام امام حسین (ع) است. مردی که شاهد و وارث تاریخی است، که در آن جنایت بیداد می کرد و نیرنگ و فریب به نهایت رسیده بود.
او می بیند که اگر ساکت بماند همه چیز پایمال می شود. این است که مراسم حج را نیمه کاره می گذارد و به سوی شهادت می رود .تا به بشریت و تاریخ بفهماند که د رحاکمیت ظلم و ستم ، حج مفهومی ندارد شعار عدالت اجتمعی و قیام مردم به اجرا در نیاید، تا استعدادهای خدایی انسان مجالی برای شکوفایی پیدا نکنند.
آری،هرم سوزان کویر،بر خستگی کار و انیان نیشتر بزند و بدنهای خسته آنها را می آزارد .خورشید غروب دوم محرم آرام خود را در تنگنای افق جای می دهد. کاروان بر سینه تفتیده بیابان توقف می کند.صدایی می پرسد:این جا کجاست ؟ پاسخ می آید:اینجا کربلاست! آری حسین (ع) به کربلا می رسد و دل کویر را در طب و تاب می اندازد آسمان نیز،چهره در هم کشیده است.زمین بغض خود را فرو می خورد. فرات بی صدا اشک می ریزد و خار ها خود را به دست نسیم گرم سرنوشت داده اند.
در عاشورای سال 61 هجری جبهه باطل با همه نیزو و توان خود در مقابل حسین (ع) صف آرایی کرد . و یک بار دیگر سایه های شوم ابلیس زر و زور و تزویر آشکارا با هم هم پیمان شدند و فرزند پاک محمد(ص) علی(ع) و فاطمه(س) را به عنوان کسی که از دین خارج شده است محکوم و قتل او را توجیح شرعی می کنند. حسین (ع) در صحرای نینوا مردانه می ایستد و با خون خویش نهال آزادی و رهایی است و اسلام را آبیاری می کند و سپاه کفر به شکرانه این پیروزی جشن می گیرند، خیمه های حسین (ع) را به آتش می کشد و زنان و فرزندانش را به اسارت می برد، برای یزرگداشت آن حماسه ،مسلمانان و آزادگان در سالگرد حماسه سازان عاشورا به سوگ می نشینند و به کو فیان درس وفاداری می آموزند.
انسان موجودی است اجتماعی، و دارای حالتها و رفتارهای گوناگون است که در رویارویی با برخوردهای اجتماعی واکنش های متفاوتی دارند. عزاداری بازتاب یکی از این برخوردهاست که از عواطف انسانی بر می خیزد و با رفتارهایی مانند گریستن و فریاد زدن به دلیل از دست دادن نزدیکان همراه است بدین ترتیب، گونه ای تخلیه روحی و روانی صورت می پذیرد . برخی از این عزاداری ها با گذشت زمان به یک جنبش اجتماعی تبدیل شده و بخشی از فرهنگ مردم گردیده است که نوع و شکل آن ایدئولوژی هر فرهنگ سرچشمه می گیرد و با واژه هایی همچون: ماتم،رثا،سوگواری.... تعبیر می شود هر چند انگیزه ملت ها در برپا داشتن این آیین متفاوت است، همهی آن ها در ابزار حزن و اندوه مشترکند .
فرهنگ عزاداری آیینی پر بار و متعالی است که از ورای سالها رنج و دشواری که اهل بیت عصمت و طهارت علیه السلام به جان پذیرفته اند و از میان دریای از خون به نا حق ریخته شده ی نسلهای گفته به دست ما رسیده است. این فرهنگ، بیش از هزاران درس و پیام آموزنده برای ما به ارمغان آورده است.
الف) آموزه های فرهنگی- اعتقادی از جمله خداباوری،شفاعت، بازگشت،جایگاه امامت
ب) آموزه های فرهنگی- اخلاقی از جمله ایثار و آزادی، توکل، بردباری،عمل به وظیفه،مبارزه با نفس(جهاد اکبر)،شجاعت
ج) آموزه های فرهنگی-عرفانی از جمله عشق،یاد خدا، اخلاص
د) آموزه های اجتماعی از جمله جامعه،خانواده،
ه) آموزه های سیاسی از جمله ولایت پذیری، ستم ستیزی، ژرف بینی
با گذشت زمان عزاداری ها از شکل سنتی درآمده و با گسترش جنبش های سیاسی به حرکت معترضانه در برابر ستم گری تبدیل شد. بدین ترتیب عزاداری افزون به نمایاندن احساس و عاطفه ی مردم، بیان گر شور انقلابی آنان و اعتراض و ستم زور مندان نیز بود. این اعتراض ها به شکل های زیر انجام می شود:
الف) برپایی جلسه های سوگواری،روضه خوانی
ب) برگزاری جلسه های سخنرانی و خطابه برای برشمردن ویژگی های پیشوایان ائمه معصومین
ج) سیاه پوشی عمومی: این کار به نشانه اعلام همدردی و ناراحتی از ستم هایی بود که ستم کاران بر ائمه اطهار (ع) روا داشته اند.
د) شبیه خوانی: نمایشی است مدون که برای بهتر به تصویر کشیدن مظلومیت ائمه اطهار (ع) صورت می گیرد تا درک عمق مصیبت های آنان برای بینندگان آسان تر باشد
ه) حرکت همگانی دسته های سینه زنی و زنجیر زنی در کوچه ها و خیابانها: این کار به نشانه اعلام آمادگی همگانی برای گسترش فرهنگ شهادت طلبی پیشوایان دین است
و) نزر و خیرات: این کار در روز های عزاداری برای پاس داشتن روز عزار و به قصد قربت صورت می گیرد .
وحالا بعد از گذشت سالها دشمنان به فکر از بین بردن این حرکت عظیم پیروان واقعی ولایت هستند و از هر شیوه ای برای حذف آن استفاده می کنند و وظیفه مردم ما با این شرایط سنگین تر و حساس تر از گذشته شده است تا فتنه های دشمنان را پاسخ دهند. به تعبیر بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران، این محرم و صفر است که اسلام را زنده نگه داشته است. بر این اساس وظیفه اصلی تمام مبلغان و دل سوزان نظام اسلامی، انتقال پیام واقعی امام حسین(ع) و حراست از تحریف ها و بدعت هایی است که سالهاست بر برخی مجالس عزاداری افکنده است.
نظرات شما عزیزان:
حسين 
ساعت18:17---16 دی 1393
عاليه سايتتون.gif)
